Srikandi dan srikanda Meriam ...

.

Sebenarnya, mereka-mereka ini adalah pemain meriam tanah generasi muda.

Kesinabungan tradisi letup-letup...

Batang buluh yang kering digunakan untuk mencucuh meriam. Hujung buluh itu direndamkan dalam minyak tanah sebelum dibakar.

Salah seorang 'hero'. Aku tengok dia ni yang selalu cucuh meriam tu. Mungkin dia yang lebih berani. Perlu diingat, kalau mencucuh meriam bermakna sebelah telinga tidak akan dipekup, maknanya telinga itu akan bingit yang teramat apabila meriam meletup kuat. Itulah sebabnya hanya yang berani sanggup pergi cucuh meriam tu.

Mangkuk untuk karbaid dibuat daripada tin sardin dikerat dua, diapitkan di celah  belahan pelepah kelapa sawit muda kemudian diikatkan dengan dawai. Kenapa dawai? kerana di dalam meriam tu panas dan berapi. Kalau guna tali rafia, sahih akan putus.

Seorang 'srikandi' yang melarikan diri sejurus sebelum meriam diletupkan. Oleh kerana aku ambil fotonya, bermakna kedua-dua belah telinga aku terdedah kepada letupan dan menjadi bingit seketika

Antara keburukkan bermain-main dengan karbaid ialah badan berbau karbaid, mata dan hidung jadi pedih kerana asap karbaid jika tersedut adalah sangat berasid.

Karbaid biasa digunakan di kampung-kampung sebagai bahan pemangkin untuk peram buah cempedak atau pisang... kegunaan lain ialah untuk meriam.







.